Forside Kirkeåret

2. påskedag (2. række)

Bibelsk indgangsvers: 2 Mos 13,5.9 og Sl 105,1

I: Herren giver dig et land,
I+II: der flyder med mælk og honning. Halleluja.
For at for at Herrens lov må være på dine læber. Halleluja. (2 Mos 13,5.9)
1: Halleluja. Tak Herren, påkald hans navn!
Kundgør hans gerninger for folkene! (Sl 105,1)
II: Ære være Faderen og Sønnen og Helligånden,
Som i begyndelsen, så nu og altid, og i al evighed. Amen.

Kollekt

Herre, vor Gud, himmelske Fader! Du, som åbenbarede din Søn for de to disciple, som gik til Emmaus, vi beder dig, at du med dit ord og din Helligånd også vil oplyse vore hjerter, så vi bliver stærke og faste i troen og trolig holder os til dit ord gerne taler derom og bruger det flittigt, for at vi, selv om vi med Kristus skal lide meget ondt her på jorden, dog altid ved dit ord må have den rette trøst, indtil vi efter dette liv opvækkes til det evige liv ved din Søn, Jesus Kristus, vor Herre, som med dig lever og regerer i Helligånds enhed, én sand Gud fra evighed og til evighed. Amen.

Læsning fra Det gamle Testamente: Sl.16,5-11

Herre, du min tilmålte del og mit bæger,
du sikrer min lod.
Målesnorene tildelte mig herlige steder,
jeg kan fryde mig over min ejendom.
Jeg vil prise Herren, som råder mig,
ja, om natten får jeg vejledning i mit indre.
Jeg har altid Herren for øje,
han er ved min højre side, og jeg vakler ikke.
Derfor glæder mit hjerte sig, og min sjæl jubler,
ja, mit legeme skal bo i tryghed.
For du vil ikke prisgive mig til helvedet,
din fromme vil du ikke lade se graven.
Du lærer mig livets vej,
du mætter mig med glæde for dit ansigt,
du har altid herlige ting i din højre hånd.

Epistel: 1. Korintherbrev 15,12-20

Men når det prædikes, at Kristus er opstået fra de døde, hvordan kan så nogle af jer sige, at der ikke findes nogen opstandelse fra de døde? Hvis der ikke findes nogen opstandelse fra de døde, er Kristus heller ikke opstået; men er Kristus ikke opstået, er vores prædiken tom, og jeres tro er også tom. Vi kommer så også til at stå som falske vidner om Gud, fordi vi har vidnet imod Gud, at han har oprejst Kristus, som han altså ikke har oprejst, hvis døde ikke opstår. For hvis døde ikke opstår, er Kristus heller ikke opstået; men er Kristus ikke opstået, er jeres tro forgæves, så er I stadig i jeres synder, og så er også de, som er sovet hen i Kristus, gået fortabt. Har vi alene i dette liv sat vort håb til Kristus, er vi de ynkværdigste af alle mennesker.
Men nu er Kristus opstået fra de døde som førstegrøden af dem, der er sovet hen.

Evangelium: Johannes 20,1-18

Den første dag i ugen, tidligt om morgenen, mens det endnu var mørkt, kom Maria Magdalene ud til graven, og hun så, at stenen var flyttet fra graven. Så løber hun hen til Simon Peter og til den anden discipel, ham som Jesus elskede, og siger til dem: "De har flyttet Herren fra graven, og vi ved ikke, hvor de har lagt ham." Så kom Peter og den anden discipel og ville ud til graven. De løb begge to, men den anden discipel løb foran, hurtigere end Peter, og nåede først til graven; han bøjede sig ind og så linnedklæderne ligge der, men han gik ikke ind. Simon Peter, som fulgte efter ham, nåede nu også frem; han går lige ind i graven og ser linnedklæderne ligge der og klædet, som Jesus havde haft over hovedet; det lå ikke sammen med linnedklæderne, men rullet sammen på et sted for sig selv. Da gik også den anden discipel derind, han som var kommet først til graven, og han så og troede. Indtil da havde de nemlig ikke forstået Skriftens ord om, at han skulle opstå fra de døde. Disciplene gik så hjem igen.
Men Maria stod udenfor ved graven og græd. Som hun nu stod der og græd, bøjer hun sig ind i graven og ser to engle i hvide klæder sidde dér, hvor Jesu legeme havde ligget, én ved hovedet og én ved fødderne. De sagde til hende: "Kvinde, hvorfor græder du?" Hun svarede: "De har flyttet min Herre, og jeg ved ikke, hvor de har lagt ham." Da hun havde sagt det, vendte hun sig om, og hun så Jesus stå der; men hun vidste ikke, at det var Jesus. Jesus sagde til hende: "Kvinde, hvorfor græder du? Hvem leder du efter?" Hun mente, det var havemanden, og sagde til ham: "Herre, hvis det er dig, der har båret ham bort, så sig mig, hvor du har lagt ham, så jeg kan hente ham." Jesus sagde til hende: "Maria!" Hun vendte sig om og sagde til ham på hebraisk: "Rabbuni!" - det betyder Mester. Jesus sagde til hende: "Hold mig ikke tilbage, for jeg er endnu ikke steget op til Faderen; men gå hen til mine brødre og sig til dem: Jeg stiger op til min fader og jeres fader, til min Gud og jeres Gud." Maria Magdalene gik hen og fortalte disciplene: "Jeg har set Herren," og at han havde sagt dette til hende.

Psalm 16:5-11 NAU
5 The LORD is the portion of my inheritance and my cup; You support my lot.
6 The lines have fallen to me in pleasant places; Indeed, my heritage is beautiful to me.
7 I will bless the LORD who has counseled me; Indeed, my mind instructs me in the night.
8 I have set the LORD continually before me; Because He is at my right hand, I will not be shaken.
9 Therefore my heart is glad and my glory rejoices; My flesh also will dwell securely.
10 For You will not abandon my soul to Sheol; Nor will You allow Your Holy One to undergo decay.
11 You will make known to me the path of life; In Your presence is fullness of joy; In Your right hand there are pleasures forever.

1 Cor. 15:12-20
12 Now if Christ is preached, that He has been raised from the dead, how do some among you say that there is no resurrection of the dead?
13 But if there is no resurrection of the dead, not even Christ has been raised;
14 and if Christ has not been raised, then our preaching is vain, your faith also is vain.
15 Moreover we are even found to be false witnesses of God, because we testified against God that He raised Christ, whom He did not raise, if in fact the dead are not raised.
16 For if the dead are not raised, not even Christ has been raised;
17 and if Christ has not been raised, your faith is worthless; you are still in your sins.
18 Then those also who have fallen asleep in Christ have perished.
19 If we have hoped in Christ in this life only, we are of all men most to be pitied.
20 But now Christ has been raised from the dead, the first fruits of those who are asleep.

Luks 24:13-35
13 And behold, two of them were going that very day to a village named Emmaus, which was about seven miles from Jerusalem.
14 And they were talking with each other about all these things which had taken place.
15 While they were talking and discussing, Jesus Himself approached and began traveling with them.
16 But their eyes were prevented from recognizing Him.
17 And He said to them, "What are these words that you are exchanging with one another as you are walking?" And they stood still, looking sad.
18 One of them, named Cleopas, answered and said to Him, "Are You the only one visiting Jerusalem and unaware of the things which have happened here in these days?"
19 And He said to them, "What things?" And they said to Him, "The things about Jesus the Nazarene, who was a prophet mighty in deed and word in the sight of God and all the people,
20 and how the chief priests and our rulers delivered Him to the sentence of death, and crucified Him.
21 "But we were hoping that it was He who was going to redeem Israel. Indeed, besides all this, it is the third day since these things happened.
22 "But also some women among us amazed us. When they were at the tomb early in the morning,
23 and did not find His body, they came, saying that they had also seen a vision of angels who said that He was alive.
24 "Some of those who were with us went to the tomb and found it just exactly as the women also had said; but Him they did not see."
25 And He said to them, "O foolish men and slow of heart to believe in all that the prophets have spoken!
26 "Was it not necessary for the Christ to suffer these things and to enter into His glory?"
27 Then beginning with Moses and with all the prophets, He explained to them the things concerning Himself in all the Scriptures.
28 And they approached the village where they were going, and He acted as though He were going farther.
29 But they urged Him, saying, "Stay with us, for it is getting toward evening, and the day is now nearly over." So He went in to stay with them.
30 When He had reclined at the table with them, He took the bread and blessed it, and breaking it, He began giving it to them.
31 Then their eyes were opened and they recognized Him; and He vanished from their sight.
32 They said to one another, "Were not our hearts burning within us while He was speaking to us on the road, while He was explaining the Scriptures to us?"
33 And they got up that very hour and returned to Jerusalem, and found gathered together the eleven and those who were with them,
34 saying, "The Lord has really risen and has appeared to Simon."
35 They began to relate their experiences on the road and how He was recognized by them in the breaking of the bread.

5  خداوند نصیبِ قسمت و کاسهٔ من است. تو قرعهٔ مرا نگاه می‌داری.
6  خِطّه‌های من به جایهای خوش افتاد. میراث بَهیّ به من رسیده است.
7  خداوند را که مرا نصیحت نمود، متبارک می‌خوانم. شبانگاه نیز قلبم مرا تنبیه می‌کند.
8  خداوند را همیشه پیش روی خود می‌دارم. چونکه به دست راست من است، جنبش نخواهم خورد.
9  از این رو دلم شادی می‌کند و جلالم به وجد می‌آید؛ جسدم نیز در اطمینان ساکن خواهد شد.
10  زیرا جانم را در عالم اموات ترک نخواهی کرد، و قدوس خود را نخواهی گذاشت که فساد را بیند.
11  طریق حیات را به من خواهی آموخت. به حضور تو کمال خوشی است و به دست راست تو لذت‌ها تا ابدالآباد!

12  لیکن اگر به مسیح وعظ می‌شود که از مردگان برخاست، چون است که بعضی از شما می‌گویند که قیامت مردگان نیست؟
13  امّا اگر مردگان را قیامت نیست، مسیح نیز برنخاسته است.
14  و اگر مسیح برنخاست، باطل است وعظ ما و باطل است نیز ایمان شما.
15  و شهود کَذَبِه نیز برای خدا شدیم، زیرا دربارهٔ خدا شهادت دادیم که مسیح را برخیزانید، و حال آنکه او را برنخیزانید در صورتی که مردگان برنمی‌خیزند.
16  زیرا هرگاه مردگان برنمی‌خیزند، مسیح نیز برنخاسته است.
17  امّا هرگاه مسیح برنخاسته است، ایمان شما باطل است و شما تاکنون در گناهان خود هستید،
18  بلکه آنانی هم که در مسیح خوابیده‌اند هلاک شدند.
19  اگر فقط در این جهان در مسیح امیدواریم، از جمیع مردم بدبختتریم.
20  لیکن بالفعل مسیح از مردگان برخاسته و نوبر خوابیدگان شده است.

13  و اینک، در همان روز دو نفر از ایشان می‌رفتند به سوی قریهای که از اورشلیم به مسافتِ شصت تیر پرتاب دور بود و عِموآس نام داشت.
14  و با یکدیگر از تمام این وقایع گفتگو می‌کردند.
15  و چون ایشان در مکالمه و مباحثه می‌بودند، ناگاه خودِ عیسی نزدیک شده، با ایشان همراه شد.
16  ولی چشمان ایشان بسته شد تا او را نشناسند.
17  او به ایشان گفت، چه حرفهااست که با یکدیگر می‌زنید و راه را به کدورت می‌پیمایید؟
18  یکی که کَلِیُوپاس نام داشت در جواب وی گفت، مگر تو در اورشلیم غریب و تنها هستی و از آنچه در این ایّام در اینجا واقع شد واقف نیستی؟
19  به ایشان گفت، چه چیز است؟ گفتندش، دربارهٔ عیسی ناصری که مردی بود نبی و قادر در فعل و قول در حضور خدا و تمام قوم،
20  و چگونه رؤسای کَهَنه و حکّامِ ما او را به فتوای قتل سپردند و او را مصلوب ساختند.
21  امّا ما امیدوار بودیم که همین است آنکه می‌باید اسرائیل را نجات دهد. و علاوه بر این همه، امروز از وقوع این امور روز سوم است،
22  و بعضی از زنان ما هم ما را به حیرت انداختند که بامدادان نزد قبر رفتند،
23  و جسد او را نیافته، آمدند و گفتند که فرشتگان را در رؤیا دیدیم که گفتند او زنده شده است.
24  و جمعی از رفقای ما به سر قبر رفته، آن چنانکه زنان گفته بودند یافتند، لیکن او را ندیدند.
25  او به ایشان گفت، ای بی‌فهمان و سستدلان از ایمان آوردن به آنچه انبیا گفته‌اند.
26  آیا نمی‌بایست که مسیح این زحمات را بیند تا به جلال خود برسد؟
27  پس از موسی و سایر انبیا شروع کرده، اخبار خود را در تمام کتب برای ایشان شرح فرمود.
28  و چون به آن دهی که عازم آن بودند رسیدند، او قصد نمود که دورتر رود.
29  و ایشان الحاح کرده، گفتند که با ما باش. چونکه شب نزدیک است و روز به آخر رسیده. پس داخل گشته، با ایشان توقّف نمود.
30  و چون با ایشان نشسته بود، نان را گرفته، برکت داد و پاره کرده، به ایشان داد.
31  که ناگاه چشمانشان باز شده، او را شناختند. و در ساعت از ایشان غایب شد.
32  پسبا یکدیگر گفتند، آیا دل در درون ما نمیسوخت، وقتی که در راه با ما تکلّم می‌نمود و کتب را بجهت ما تفسیر می‌کرد؟
33  و در آن ساعت برخاسته، به اورشلیم مراجعت کردند و آن یازده را یافتند که با رفقای خود جمع شده
34  می‌گفتند، خداوند در حقیقت برخاسته و به شمعون ظاهر شده است.
35  و آن دو نفر نیز از سرگذشت راه و کیفیت شناختن او هنگام پاره کردن نان خبر دادند.

5 耶和華是我的產業、是我杯中的分．我所得的你為我持守。
6 用繩量給我的地界、坐落在佳美之處．我的產業實在美好。
7 我必稱頌那指教我的耶和華．我的心腸在夜間也警戒我。
8 我將耶和華常擺在我面前．因他在我右邊、我便不至搖動。
9 因此我的心歡喜、我的靈〔原文作榮耀〕快樂．我的肉身也要安然居住。
10 因為你必不將我的靈魂撇在陰間．也不叫你的聖者見朽壞。
11 你必將生命的道路指示我．在你面前有滿足的喜樂．在你右手中有永遠的福樂。

12 既傳基督是從死裡復活了、怎麼在你們中間、有人說沒有死人復活的事呢。
13 若沒有死人復活的事、基督也就沒有復活了。
14 若基督沒有復活、我們所傳的便是枉然、你們所信的也是枉然。
15 並且明顯我們是為　神妄作見證的．因我們見證　神是叫基督復活了．若死人真不復活、　神也就沒有叫基督復活了。
16 因為死人若不復活、基督也就沒有復活了。
17 基督若沒有復活、你們的信便是徒然．你們仍在罪裡。
18 就是在基督裡睡了的人也滅亡了。
19 我們若靠基督、只在今生有指望、就算比眾人更可憐。
20 但基督已經從死裡復活、成為睡了之人初熟的果子。

13 正當那日、門徒中有兩個人往一個村子去、這村子名叫以馬忤斯、離耶路撒冷約有二十五里。
14 他們彼此談論所遇見的這一切事。
15 正談論相問的時候、耶穌親自就近他們、和他們同行。
16 只是他們的眼睛迷糊了、不認識他。
17 耶穌對他們說、你們走路彼此談論的是甚麼事呢．他們就站住、臉上帶著愁容。
18 二人中有一個名叫革流巴的、回答說、你在耶路撒冷作客、還不知道這幾天在那裡所出的事麼。
19 耶穌說、甚麼事呢．他們說、就是拿撒勒人耶穌的事．他是個先知、在　神和眾百姓面前、說話行事都有大能。
20 祭司長和我們的官府、竟把他解去定了死罪、釘在十字架上。
21 但我們素來所盼望要贖以色列民的就是他。不但如此、而且這事成就、現在已經三天了。
22 再者、我們中間有幾個婦女使我們驚奇、他們清早到了墳墓那裡．
23 不見他的身體、就回來告訴我們說、看見了天使顯現、說他活了。
24 又有我們的幾個人、往墳墓那裡去、所遇見的、正如婦女們所說的、只是沒有看見他。
25 耶穌對他們說、無知的人哪．先知所說的一切話、你們的心、信得太遲鈍了。
26 基督這樣受害、又進入他的榮耀、豈不是應當的麼。
27 於是從摩西和眾先知起、凡經上所指著自己的話、都給他們講解明白了。
28 將近他們所去的村子、耶穌好像還要往前行。
29 他們卻強留他說、時候晚了、日頭已經平西了、請你同我們住下罷。耶穌就進去、要同他們住下。
30 到了坐席的時候、耶穌拿起餅來、祝謝了、擘開、遞給他們。
31 他們的眼睛明亮了、這纔認出他來．忽然耶穌不見了。
32 他們彼此說、在路上、他和我們說話、給我們講解聖經的時候、我們的心豈不是火熱的麼。
33 他們就立時起身、回耶路撒冷去、正遇見十一個使徒、和他們的同人、聚集在一處．
34 說、主果然復活、已經現給西門看了。
35 兩個人就把路上所遇見、和擘餅的時候怎麼被他們認出來的事、都述說了一遍。