ENGLISH

FARSI

CANTONESE

3. søndag efter påske (2. række)

Kollekt

Herre, vor Gud, himmelske Fader! Du, som i god og faderlig hensigt opdrager dine børn under prøvelser her på jorden, for at vi skal dele kår med din enbårne Søn, både i lidelse og siden i herlighed; vi beder dig: Trøst os ved din Helligånd under anfægtelse og kors, så vi ikke giver op, men holder fast ved den trøst, at vor lidelse efter din Søns tilsagn kun skal vare en kort tid, og derefter skal evig glæde følge. Hjælp os til, at vi i dette håb kan overvinde al ulykke med tålmodighed og blive evigt salige ved din Søn, Jesus Kristus, vor Herre, som med dig lever og regerer i Helligånds enhed, én sand Gud fra evighed og til evighed. Amen.

Læsning fra Det gamle Testamente: 2. Mosebog 3,1-7.10-14

Moses vogtede får for sin svigerfar Jetro, præsten i Midjan. Da han engang havde drevet fårene langt ud i ørkenen, kom han til Guds bjerg Horeb. Dér viste Herrens engel sig for ham i en flammende ild fra en tornebusk. Moses så, at busken stod i lys lue, men at den ikke blev fortæret af ilden, og han tænkte: "Jeg må hen og se nøjere på dette mærkelige syn! Hvorfor brænder busken ikke?" Men da Herren så, at han gik hen for at se det, råbte Gud til ham inde fra busken: "Moses! Moses!" Han svarede ja, og Gud sagde: "Du må ikke komme nærmere! Tag dine sandaler af, for det sted, du står på, er hellig jord." Og han sagde: "Jeg er din faders Gud, Abrahams Gud, Isaks Gud og Jakobs Gud." Da skjulte Moses sit ansigt, for han turde ikke se Gud.
Så sagde Herren: "Jeg har set mit folks lidelse i Egypten, og jeg har hørt deres klageskrig over slavefogederne. Jeg har lagt mig deres lidelser på sinde.
Gå nu! Jeg vil sende dig til Farao. Du skal føre mit folk israelitterne ud af Egypten." Moses sagde til Gud: "Hvem er jeg, at jeg skulle gå til Farao og føre israelitterne ud af Egypten?" Gud svarede: "Jeg vil være med dig, og dette skal du have som tegn på, at det er mig, der sender dig: Når du har ført folket ud af Egypten, skal I dyrke Gud på dette bjerg." Moses sagde til Gud: "Når jeg kommer til israelitterne og siger til dem, at deres fædres Gud har sendt mig til dem, og de spørger mig, hvad hans navn er, hvad skal jeg så sige til dem?" Gud svarede Moses: "Jeg er den, jeg er!" Og han sagde: "Sådan skal du sige til israelitterne: Jeg Er har sendt mig til jer."

Epistel: Hebræerbrevet 4,14-16

Da vi nu har en stor ypperstepræst, som er steget op igennem himlene, Jesus, Guds søn, så lad os holde fast ved den bekendelse. For vi har ikke en ypperstepræst, der ikke kan have medfølelse med vore skrøbeligheder, men en, der er blevet fristet i alle ting ligesom vi, dog uden synd. Lad os altså med frimodighed træde frem for nådens trone, for at vi kan få barmhjertighed og finde nåde til hjælp i rette tid.

Evangelium: Johannes 14,1-11

Jeres hjerte må ikke forfærdes! Tro på Gud, og tro på mig! I min faders hus er der mange boliger; hvis ikke, ville jeg så have sagt, at jeg går bort for at gøre en plads rede for jer? Og når jeg er gået bort og har gjort en plads rede for jer, kommer jeg igen og tager jer til mig, for at også I skal være, hvor jeg er. Og hvor jeg går hen, derhen kender I vejen." Thomas sagde til ham: "Herre, vi ved ikke, hvor du går hen, hvordan kan vi så kende vejen?" Jesus sagde til ham: "Jeg er vejen og sandheden og livet; ingen kommer til Faderen uden ved mig. Kender I mig, vil I også kende min fader. Og fra nu af kender I ham og har set ham."
Filip sagde til ham: "Herre, vis os Faderen, og det er nok for os." Jesus sagde til ham: "Så lang tid har jeg været hos jer, og du kender mig ikke, Filip? Den, der har set mig, har set Faderen; hvordan kan du så sige: Vis os Faderen? Tror du ikke, at jeg er i Faderen, og Faderen er i mig? De ord, jeg siger til jer, taler jeg ikke af mig selv; men Faderen, som bliver i mig, gør sine gerninger. Tro mig, at jeg er i Faderen, og Faderen er i mig; hvis ikke, så tro på grund af selve gerningerne.

Exod. 3:1-7; 10-14
1 Now Moses was pasturing the flock of Jethro his father-in-law, the priest of Midian; and he led the flock to the west side of the wilderness and came to Horeb, the mountain of God.
2 The angel of the LORD appeared to him in a blazing fire from the midst of a bush; and he looked, and behold, the bush was burning with fire, yet the bush was not consumed.
3 So Moses said, "I must turn aside now and see this marvelous sight, why the bush is not burned up."
4 When the LORD saw that he turned aside to look, God called to him from the midst of the bush and said, "Moses, Moses!" And he said, "Here I am."
5 Then He said, "Do not come near here; remove your sandals from your feet, for the place on which you are standing is holy ground."
6 He said also, "I am the God of your father, the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob." Then Moses hid his face, for he was afraid to look at God.
7 The LORD said, "I have surely seen the affliction of My people who are in Egypt, and have given heed to their cry because of their taskmasters, for I am aware of their sufferings.
...
10 "Therefore, come now, and I will send you to Pharaoh, so that you may bring My people, the sons of Israel, out of Egypt."
11 But Moses said to God, "Who am I, that I should go to Pharaoh, and that I should bring the sons of Israel out of Egypt?"
12 And He said, "Certainly I will be with you, and this shall be the sign to you that it is I who have sent you: when you have brought the people out of Egypt, you shall worship God at this mountain."
13 Then Moses said to God, "Behold, I am going to the sons of Israel, and I will say to them, 'The God of your fathers has sent me to you.' Now they may say to me, 'What is His name?' What shall I say to them?"
14 God said to Moses, "I AM WHO I AM"; and He said, "Thus you shall say to the sons of Israel, 'I AM has sent me to you.'"

Hebrews 4:14-16 NAU
14 Therefore, since we have a great high priest who has passed through the heavens, Jesus the Son of God, let us hold fast our confession.
15 For we do not have a high priest who cannot sympathize with our weaknesses, but One who has been tempted in all things as we are, yet without sin.
16 Therefore let us draw near with confidence to the throne of grace, so that we may receive mercy and find grace to help in time of need.

John 14:1-11
"Do not let your heart be troubled; believe in God, believe also in Me.
2 "In My Father's house are many dwelling places; if it were not so, I would have told you; for I go to prepare a place for you.
3 "If I go and prepare a place for you, I will come again and receive you to Myself, that where I am, there you may be also.
4 "And you know the way where I am going."
5 Thomas said to Him, "Lord, we do not know where You are going, how do we know the way?"
6 Jesus said to him, "I am the way, and the truth, and the life; no one comes to the Father but through Me.
7 "If you had known Me, you would have known My Father also; from now on you know Him, and have seen Him."
8 Philip said to Him, "Lord, show us the Father, and it is enough for us."
9 Jesus said to him, "Have I been so long with you, and yet you have not come to know Me, Philip? He who has seen Me has seen the Father; how can you say, 'Show us the Father '?
10 "Do you not believe that I am in the Father, and the Father is in Me? The words that I say to you I do not speak on My own initiative, but the Father abiding in Me does His works.
11 "Believe Me that I am in the Father and the Father is in Me; otherwise believe because of the works themselves.

سفر خروج ايش 3
واما موسی‌ گلۀ پدر زن‌ خود، یترون‌، كاهن مدیان‌ را شبانی‌ می‌كرد؛ و گله‌ را بدان‌ طرف‌ صحرا راند و به‌ حوریب‌ كه‌ جبل‌الله‌ باشد آمد.
2  و فرشتۀ خداوند در شعلۀ آتش‌ از میان‌ بوته‌ای‌ بر وی‌ ظاهر شد. و چون‌ او نگریست‌، اینك‌ آن‌ بوته‌ به‌ آتش‌ مشتعل‌ است‌ اما سوخته‌ نمی‌شود.
3  و موسی‌ گفت‌: «اكنون‌ بدان‌ طرف‌ شوم‌، و این‌ امر غریب‌ را ببینم‌، كه‌ بوته‌ چرا سوخته‌ نمی‌شود.»
4  چون‌ خداوند دید كه‌ برای‌ دیدن‌ مایل‌ بدان‌ سو می‌شود، خدا از میان‌ بوته‌ به‌ وی‌ ندا درداد و گفت‌: «ای‌ موسی‌! ای‌ موسی‌!» گفت‌: «لبیك‌.»
5  گفت‌: «بدین‌ جا نزدیك‌ میا، نعلین‌ خود را از پایهایت‌ بیرون‌ كن‌، زیرا مكانی‌ كه‌ در آن‌ ایستاده‌ای‌ زمین‌ مقدس‌ است‌.»
6  و گفت‌: «من‌ هستم‌ خدای‌ پدرت‌، خدای‌ ابراهیم‌، و خدای‌ اسحاق‌، و خدای‌ یعقوب‌.»آنگاه‌ موسی‌ روی‌ خود را پوشانید، زیرا ترسید كه‌ به‌ خدا بنگرد.
7  و خداوند گفت‌: «هر آینه‌ مصیبت‌ قوم‌ خود را كه‌ در مصرند دیدم‌، و استغاثۀ ایشان‌ را از دست‌ سركاران‌ ایشان‌ شنیدم‌، زیرا غمهای‌ ایشان‌ را می‌دانم‌.
10  پس‌ اكنون‌ بیا تا تو را نزد فرعون‌ بفرستم‌، و قوم‌ من‌، بنی‌اسرائیل‌ را از مصر بیرون‌ آوری‌.»
11  موسی‌ به‌ خدا گفت‌: «من‌ كیستم‌ كه‌ نزد فرعون‌ بروم‌، و بنی‌اسرائیل‌ را از مصر بیرون‌ آورم‌؟»
12  گفت‌: «البته‌ با تو خواهم‌ بود. و علامتی‌ كه‌ من‌ تو را فرستاده‌ام‌، این‌ باشد كه‌ چون‌ قوم‌ را از مصر بیرون‌ آوردی‌، خدا را بر این‌ كوه‌ عبادت‌ خواهید كرد.»
13  موسی‌ به‌ خدا گفت‌: «اینك‌ چون‌ من‌ نزد بنی‌اسرائیل‌ برسم‌، و بدیشان‌ گویم‌ خدای‌ پدران‌ شما مرا نزد شما فرستاده‌ است‌، و از من‌ بپرسند كه‌ نام‌ او چیست‌، بدیشان‌ چه‌ گویم‌؟»
14  خدا به‌ موسی‌ گفت‌: «هستم‌ آنكه‌ هستم‌.» و گفت‌: «به‌ بنی‌اسرائیل‌ چنین‌ بگو: اهْیه‌ (هستم‌) مرا نزد شما فرستاد.»

عبرانيان ايش 4
14  پس چون رئیس کَهَنَهٔ عظیمی داریم که از آسمانها درگذشته است، یعنی عیسی، پسر خدا، اعتراف خود را محکم بداریم.
15  زیرا رئیس کهنه‌ای نداریم که نتواند همدرد ضعفهای ما بشود، بلکه آزموده شده در هر چیز به مثال ما، بدون گناه.
16  پس با دلیری نزدیک به تخت فیض بیاییم تا رحمت بیابیم و فیضی را حاصل کنیم که در وقت ضرورت [ما را] اعانت کند.

يوحنا ايش 14
دل شما مضطرب نشود! به خدا ایمانآورید به من نیز ایمان آورید.
2  در خانهٔ پدر من منزل بسیار است والاّ به شما می‌گفتم. می‌روم تا برای شما مکانی حاضر کنم،
3  و اگر بروم و از برای شما مکانی حاضر کنم، بازمی‌آیم و شما را برداشته با خود خواهم برد تا جایی که من می‌باشم شما نیز باشید.
4  و جایی که من می‌روم می‌دانید و راه را می‌دانید.
5  توما بدوگفت، ای آقا نمی‌دانیم کجا می‌روی. پس چگونه راه را توانیم دانست؟
6  عیسی بدو گفت، من راه و راستی و حیات هستم. هیچ‌کس نزد پدر جز به‌وسیلهٔ من نمی‌آید.
7  اگر مرا می‌شناختید، پدر مرا نیز می‌شناختید و بعد از این او را می‌شناسید و او را دیده‌اید.
8  فیلپُّس به وی گفت، ای آقا پدر را به ما نشان ده که ما را کافی است.
9  عیسی بدو گفت، ای فیلیپُس در این مدّت با شما بوده‌ام، آیا مرا نشناختهای؟ کسی که مرا دید، پدر را دیده است. پس چگونه تو می‌گویی پدر را به ما نشان ده؟
10  آیا باور نمی‌کنی که من در پدر هستم و پدر در من است؟ سخنهایی که من به شما می‌گویم از خود نمی‌گویم، لکن پدری که در من ساکن است، او این اعمال را می‌کند.
11  مرا تصدیق کنید که من در پدر هستم و پدر در من است، والاّ مرا به‌سبب آن اعمال تصدیق کنید.

出埃及記 3 章 [Cantonese]
摩西牧養他岳父米甸祭司葉忒羅的羊群、一日領羊群往野外去、到了　神的山、就是何烈山。
2 耶和華的使者從荊棘裡火焰中向摩西顯現．摩西觀看、不料、荊棘被火燒著、卻沒有燒燬。
3 摩西說、我要過去看這大異象、這荊棘為何沒有燒壞呢。
4 耶和華　神見他過去要看、就從荊棘裡呼叫說、摩西、摩西．他說、我在這裡。
5 　神說、不要近前來、當把你腳上的鞋脫下來、因為你所站之地是聖地．
6 又說、我是你父親的　神、是亞伯拉罕的　神、以撒的　神、雅各的　神。摩西蒙上臉、因為怕看　神。
7 耶和華說、我的百姓在埃及所受的困苦、我實在看見了．他們因受督工的轄制所發的哀聲、我也聽見了．我原知道他們的痛苦。
... 10 故此我要打發你去見法老、使你可以將我的百姓以色列人從埃及領出來。
11 摩西對　神說、我是甚麼人、竟能去見法老、將以色列人從埃及領出來呢。
12 　神說、我必與你同在、你將百姓從埃及領出來之後、你們必在這山上事奉我、這就是我打發你去的證據。
13 摩西對　神說、我到以色列人那裡、對他們說、你們祖宗的　神打發我到你們這裡來．他們若問我說、他叫甚麼名字、我要對他們說甚麼呢。
14 　神對摩西說、我是自有永有的．又說、你要對以色列人這樣說、那自有的打發我到你們這裡來。

希伯來書 4 章 [Cantonese]
14 我們既然有一位已經升入高天尊榮的大祭司、就是　神的兒子耶穌、便當持定所承認的道。
15 因我們的大祭司、並非不能體恤我們的軟弱．他也曾凡事受過試探、與我們一樣．只是他沒有犯罪。
16 所以我們只管坦然無懼的、來到施恩的寶座前、為要得憐恤、蒙恩惠作隨時的幫助。

約翰福音 14 章 [Cantonese]
你們心裡不要憂愁．你們信　神、也當信我。
2 在我父的家裡、有許多住處．若是沒有、我就早已告訴你們了．我去原是為你們預備地方去。
3 我若去為你們預備了地方、就必再來接你們到我那裡去．我在那裡、叫你們也在那裡。
4 我往那裡去、你們知道．那條路、你們也知道。〔有古卷作我往那裡去你們知道那條路〕
5 多馬對他說、主阿、我們不知道你往那裡去、怎麼知道那條路呢。
6 耶穌說、我就是道路、真理、生命．若不藉著我、沒有人能到父那裡去。
7 你們若認識我、也就認識我的父．從今以後、你們認識他、並且已經看見他。
8 腓力對他說、求主將父顯給我們看、我們就知足了。
9 耶穌對他說、腓力、我與你們同在這樣長久、你還不認識我麼。人看見了我、就是看見了父．你怎麼說、將父顯給我們看呢。
10 我在父裡面、父在我裡面、你不信麼。我對你們所說的話、不是憑著自己說的、乃是住在我裡面的父作他自己的事。
11 你們當信我、我在父裡面、父在我裡面．即或不信、也當因我所作的事信我。