1. søndag i fasten (I)
6. søndag før påske
Prædiken over søndagens tekst, se oversigten www.vivit.dk/praediken
Introitus
I+II: Når han råber til mig, vil jeg svare ham.
Jeg er med ham i trængslen,
jeg befrier ham og giver ham ære.
Jeg mætter ham med et langt liv (Sl 91,15-16)
I: Den, der sidder i den Højestes skjul,
har sin bolig i den Almægtiges skygge;
han kan sige om Herren:
»Min tilflugt og min borg,
min Gud, som jeg stoler på.« (Sl 91,1-2)
II: Ære være Faderen og Sønnen og Helligånden,
som i begyndelsen, så nu og altid, og i al evighed. Amen.
Kollekt
Herre, vor Gud, himmelske Fader! Da vor onde fjende altid er efter os og som en brølende løve prøver, om han kan opsluge os, beder vi dig for din Søns, Jesu Kristi, skyld: Kom os til undsætning med din Helligånd, og gør vore hjerter stærke med dit ord, så den onde fjende dog ikke skal få magt over os, men vi til enhver tid kan blive i din nåde og endelig blive salige hos dig, som med Søn og Helligånd lever og regerer, én sand Gud fra evighed og til evighed. Amen.
Læsning fra Det gamle Testamente: 1. Mosebog 3,1-19
Slangen var det snedigste af alle de vilde dyr, Gud Herren havde skabt, og den spurgte kvinden: "Har Gud virkelig sagt, at I ikke må spise af træerne i haven?" Kvinden svarede slangen: "Vi må gerne spise af frugten på træerne i haven, men frugten på det træ, der står midt i haven, har Gud sagt, at vi ikke må spise af og ikke røre ved, for ellers skal vi dø." Men slangen sagde til kvinden: "Vist skal I ikke dø! Men Gud ved, at den dag I spiser af den, bliver jeres øjne åbnet, så I bliver som Gud og kan kende godt og ondt." Kvinden så, at træet var godt at spise af og tiltrækkende at se på, og at det også var godt at få indsigt af, og hun tog af frugten og spiste. Hun gav den også til sin mand, der var hos hende, og han spiste. Da åbnedes deres øjne, og de opdagede, at de var nøgne. Derfor syede de figenblade sammen og bandt dem om livet.
Ved aftenstid hørte de Gud Herren gå rundt i haven. Da gemte Adam og hans kvinde sig for Gud Herren mellem havens træer. Gud Herren kaldte på Adam: "Hvor er du?" og han svarede: "Jeg hørte dig i haven og blev bange, fordi jeg er nøgen, og så gemte jeg mig." Han spurgte: "Hvem har fortalt dig, at du er nøgen? Har du spist af det træ, jeg forbød dig at spise af?" Adam svarede: "Kvinden, du satte hos mig, gav mig af træet, og så spiste jeg." Gud Herren spurgte så kvinden: "Hvad er det, du har gjort?" Hun svarede: "Slangen forledte mig til at spise."
Da sagde Gud Herren til slangen:
"Fordi du har gjort dette, skal du være forbandet blandt alt kvæg og blandt alle vilde dyr. På din bug skal du krybe, og støv skal du æde, alle dine dage. Jeg sætter fjendskab mellem dig og kvinden, mellem dit afkom og hendes: Hendes afkom skal knuse dit hoved, og du skal bide hendes afkom i hælen."
Til kvinden sagde han: "Jeg vil gøre dit svangerskab plagsomt og pinefuldt, i smerte skal du føde børn. Du skal begære din mand, og han skal herske over dig."
Til Adam sagde han: "Fordi du lyttede til din kvinde og spiste af det træ, jeg forbød dig at spise af, skal agerjorden være forbandet for din skyld; med møje skal du skaffe dig føden alle dine dage.v18 Tjørn og tidsel skal jorden lade spire frem til dig, og du skal leve af markens planter. I dit ansigts sved
skal du spise dit brød, indtil du vender tilbage til jorden, for af den er du taget.
Ja, jord er du, og til jord skal du blive."
Epistel: 2.Korintherbrev 6,1-10
Som hans medarbejdere formaner vi jer da til ikke forgæves at have taget imod Guds nåde. Det hedder jo:
I nådens tid bønhører jeg dig;
på frelsens dag hjælper jeg dig.
Se, nu er det den nåderige tid, se, nu er det frelsens dag! Vi volder ikke anstød med noget som helst, for at tjenesten ikke skal komme i vanry, men anbefaler os selv som Guds tjenere på alle måder: ved stor udholdenhed under trængsler, nød, angst, pinsler, fængsel, uro, møje og besvær, søvnløse nætter og sult, ved retsindighed, kundskab, tålmodighed, mildhed, ved Helligånden og ved oprigtig kærlighed, ved sandfærdig tale, ved Guds kraft, ved at bruge retfærdighedens våben til angreb og forsvar, under ære og vanære, under spot og lovord, som vildledere og dog sandfærdige, som ukendte og dog velkendte, som døende, og se, vi lever, som tugtede, men ikke pint til døde, som bedrøvede, dog altid glade, som fattige, der dog gør mange rige, som de, der intet har og dog ejer alt.
Evangelium: Matthæus 4,1-11
Så blev Jesus af Ånden ført ud i ørkenen for at fristes af Djævelen. Og da han havde fastet i fyrre dage og fyrre nætter, led han til sidst sult. Og fristeren kom og sagde til ham: "Hvis du er Guds søn, så sig, at stenene her skal blive til brød." Men han svarede: "Der står skrevet: 'Mennesket skal ikke leve af brød alene, men af hvert ord, der udgår af Guds mund.' " Da tog Djævelen ham med til den hellige by, stillede ham på templets tinde og sagde til ham: "Hvis du er Guds søn, så styrt dig ned. For der står skrevet:
Han vil give sine engle befaling,
og de skal bære dig på hænder,
så du ikke støder din fod på nogen sten."
Jesus sagde til ham: "Der står også skrevet: 'Du må ikke udæske Herren din Gud.' " Igen tog Djævelen ham med sig, denne gang til et meget højt bjerg, og viste ham alle verdens riger og deres herlighed og sagde til ham: "Alt dette vil jeg give dig, hvis du vil kaste dig ned og tilbede mig." Da svarede Jesus ham: "Vig bort, Satan! For der står skrevet: 'Du skal tilbede Herren din Gud og tjene ham alene.' " Da forlod Djævelen ham, og se, der kom engle og sørgede for ham.
Translation: English: NAU (New American Standard Bible 1995) eller KJV (King James Version). Kilde for oversættelsen til Farsi og Cantonese: https://www.wordproject.org/bibles/parallel/b_40/
ENGLISH
Genesis 3:1-19 NAS
Now the serpent was more crafty than any beast of the field which the LORD God had made. And he said to the woman, "Indeed, has God said, 'You shall not eat from any tree of the garden '?"
2 And the woman said to the serpent, "From the fruit of the trees of the garden we may eat;
3 but from the fruit of the tree which is in the middle of the garden, God has said, 'You shall not eat from it or touch it, lest you die.'"
4 And the serpent said to the woman, "You surely shall not die! 5 "For God knows that in the day you eat from it your eyes will be opened, and you will be like God, knowing good and evil." 6 When the woman saw that the tree was good for food, and that it was a delight to the eyes, and that the tree was desirable to make one wise, she took from its fruit and ate; and she gave also to her husband with her, and he ate.
7 Then the eyes of both of them were opened, and they knew that they were naked; and they sewed fig leaves together and made themselves loin coverings. 8 And they heard the sound of the LORD God walking in the garden in the cool of the day, and the man and his wife hid themselves from the presence of the LORD God among the trees of the garden. 9 Then the LORD God called to the man, and said to him, "Where are you?" 10 And he said, "I heard the sound of Thee in the garden, and I was afraid because I was naked; so I hid myself." 11 And He said, "Who told you that you were naked? Have you eaten from the tree of which I commanded you not to eat?" 12 And the man said, "The woman whom Thou gavest to be with me, she gave me from the tree, and I ate." 13 Then the LORD God said to the woman, "What is this you have done?" And the woman said, "The serpent deceived me, and I ate." 14 And the LORD God said to the serpent, "Because you have done this, Cursed are you more than all cattle, And more than every beast of the field; On your belly shall you go, And dust shall you eat All the days of your life; 15 And I will put enmity Between you and the woman, And between your seed and her seed; He shall bruise you on the head, And you shall bruise him on the heel." 16 To the woman He said, "I will greatly multiply Your pain in childbirth, In pain you shall bring forth children; Yet your desire shall be for your husband, And he shall rule over you." 17 Then to Adam He said, "Because you have listened to the voice of your wife, and have eaten from the tree about which I commanded you, saying, 'You shall not eat from it'; Cursed is the ground because of you; In toil you shall eat of it All the days of your life. 18 "Both thorns and thistles it shall grow for you; And you shall eat the plants of the field; 19 By the sweat of your face You shall eat bread, Till you return to the ground, Because from it you were taken; For you are dust, And to dust you shall return."
2 Cor. 6:1-10 NAS
And working together with Him, we also urge you not to receive the grace of God in vain-- 2 for He says, "At the acceptable time I listened to you, And on the day of salvation I helped you"; behold, now is "the acceptable time," behold, now is "the day of salvation "--
3 giving no cause for offense in anything, in order that the ministry be not discredited, 4 but in everything commending ourselves as servants of God, in much endurance, in afflictions, in hardships, in distresses,
5 in beatings, in imprisonments, in tumults, in labors, in sleeplessness, in hunger,
6 in purity, in knowledge, in patience, in kindness, in the Holy Spirit, in genuine love,
7 in the word of truth, in the power of God; by the weapons of righteousness for the right hand and the left, 8 by glory and dishonor, by evil report and good report; regarded as deceivers and yet true;
9 as unknown yet well-known, as dying yet behold, we live; as punished yet not put to death,
10 as sorrowful yet always rejoicing, as poor yet making many rich, as having nothing yet possessing all things.
Matt. 4:1-11 NAS
Then Jesus was led up by the Spirit into the wilderness to be tempted by the devil. 2 And after He had fasted forty days and forty nights, He then became hungry. 3 And the tempter came and said to Him, "If You are the Son of God, command that these stones become bread." 4 But He answered and said, "It is written, 'Man shall not live on bread alone, but on every word that proceeds out of the mouth of God.'" 5 Then the devil took Him into the holy city; and he had Him stand on the pinnacle of the temple, 6 and said to Him, "If You are the Son of God throw Yourself down; for it is written, 'He will give His angels charge concerning You'; and 'On their hands they will bear You up, Lest You strike Your foot against a stone.'" 7 Jesus said to him, "On the other hand, it is written, 'You shall not put the Lord your God to the test.'" 8 Again, the devil took Him to a very high mountain, and showed Him all the kingdoms of the world, and their glory; 9 and he said to Him, "All these things will I give You, if You fall down and worship me." 10 Then Jesus said to him, "Begone, Satan! For it is written, 'You shall worship the Lord your God, and serve Him only.'" 11 Then the devil left Him; and behold, angels came and began to minister to Him.
FARSI / PERSISK 
پيدايش ايش 3
ومار از همۀ حیوانات صحرا كه خداوند خدا ساخته بود، هُشیارتر بود. و به زن گفت: «آیا خدا حقیقتاً گفته است كه از همۀ درختان باغ نخورید؟»
2 زن به مار گفت: «از میوۀ درختان باغ میخوریم،
3 لكن از میوۀ درختی كهدر وسط باغ است، خدا گفت از آن مخورید و آن را لمس مكنید، مبادا بمیرید.»
4 مار به زن گفت: «هر آینه نخواهید مرد،
5 بلكه خدا میداند در روزی كه از آن بخورید، چشمان شما باز شود و مانند خدا عارف نیك و بد خواهید بود.»
6 و چون زن دید كه آن درخت برای خوراك نیكوست و بنظر خوشنما و درختی دلپذیر و دانشافزا، پس از میوهاش گرفته، بخورد و به شوهر خود نیز داد و او خورد.
7 آنگاه چشمان هر دوِ ایشان باز شد و فهمیدند كه عریانند. پس برگهای انجیر به هم دوخته، سترها برای خویشتن ساختند.
8 و آواز خداوند خدا را شنیدند كه در هنگام وزیدن نسیم نهار در باغ میخرامید، و آدم و زنش خویشتن را از حضور خداوند خدا در میان درختان باغ پنهان كردند.
9 و خداوند خدا آدم را ندا در داد و گفت: «كجا هستی؟»
10 گفت: «چون آوازت را در باغ شنیدم، ترسان گشتم، زیرا كه عریانم. پس خود را پنهان كردم.»
11 گفت: «كه تو را آگاهانید كه عریانی؟ آیا از آن درختی كه تو را قدغن كردم كه از آن نخوری، خوردی؟»
12 آدم گفت: «این زنی كه قرین من ساختی، وی از میوۀ درخت به من داد كه خوردم.»
13 پس خداوند خدا به زن گفت: «این چه كار است كه كردی؟» زن گفت: «مار مرا اغوا نمود كه خوردم. »
14 پس خداوند خدا به مار گفت: «چونكه این كار كردی، از جمیع بهایم و از همۀ حیوانات صحرا ملعونتر هستی! بر شكمت راه خواهی رفت و تمام ایام عمرت خاك خواهی خورد.
15 و عداوت در میان تو و زن، و در میان ذُرّیت تو وذریت وی میگذارم؛ او سر تو را خواهد كوبید و تو پاشنۀ وی را خواهی كوبید.»
16 و به زن گفت: «اَلَم و حمل تو را بسیار افزون گردانم؛ با الم فرزندان خواهی زایید و اشتیاق تو به شوهرت خواهـد بود و او بر تو حكمرانی خواهد كرد.»
17 و به آدم گفت: «چونكه سخن زوجهات را شنیـدی و از آن درخت خـوردی كه امـر فرمـوده، گفتم از آن نخـوری، پـس بسبب تـو زمیـن ملعون شـد، و تمام ایام عمـرت از آن با رنـج خواهی خورد.
18 خار و خس نیز برایت خواهد رویانید و سبزههای صحرا را خواهی خورد،
19 و به عرق پیشانیات نان خواهی خورد تا حینی كه به خاك راجع گردی، كه از آن گرفته شدی زیرا كه تو خاك هستی و به خاك خواهی برگشت. »
دوم قرنتيان ايش 6
پس چون همکاران او هستیم، التماس مینماییم که فیض خدا را بیفایده نیافته باشید.
2 زیرا میگوید، در وقتِ مقبول تو رامستجاب فرمودم و در روز نجات تو را اعانت کردم. اینک، الحال زمان مقبول است؛ اینک، الآن روز نجات است.
3 در هیچ چیز لغزش نمیدهیم که مبادا خدمت ما ملامت کرده شود،
4 بلکه در هر امری خود را ثابت میکنیم که خدّام خدا هستیم، در صبر بسیار، در زحمات، در حاجات، در تنگیها،
5 در تازیانهها، در زندانها، در فتنهها، در محنتها، در بیخوابیها، در گرسنگیها،
6 در طهارت، در معرفت، در حلم، در مهربانی، در روحالقدس، در محبّت بیریا،
7 در کلامِ حقّ، در قوّت خدا با اسلحه عدالت بر طرف راست و چپ،
8 به عزّت و ذلّت، و بدنامی و نیکنامی؛ چون گمراهکنندگان و اینک، راستگو هستیم؛
9 چون مجهول و اینک، معروف؛ چون در حالت موت و اینک، زنده هستیم؛ چون سیاست کرده شده، امّا مقتول نی؛
10 چون محزون، ولی دائماً شادمان؛ چون فقیر و اینک، بسیاری را دولتمند میسازیم؛ چون بیچیز، امّا مالک همه چیز.
متی ايش 4
آنگاه عیسی به دست روح به بیابان برده شد تا ابلیس او را تجربه نماید.
2 و چون چهل شبانهروز روزه داشت، آخر گرسنه گردید.
3 پس تجربهکننده نزد او آمده، گفت، اگر پسر خدا هستی، بگو تا این سنگها نان شود.
4 در جواب گفت، مکتوب است انسان نه محض نان زیست میکند، بلکه به هر کلمهای که از دهان خدا صادر گردد.
5 آنگاه ابلیس او را به شهر مقدّس برد و بر کنگره هیکل برپا داشته،
6 به وی گفت، اگر پسر خدا هستی، خود را به زیر انداز، زیرا مکتوب است که فرشتگان خود را دربارهٔ تو فرمان دهد تا تو را به دستهای خود برگیرند، مبادا پایت به سنگی خورد.
7 عیسی وی را گفت، و نیز مکتوب است خداوند خدای خود را تجربه مکن.
8 پس ابلیس او را به کوهی بسیار بلند برد و همهٔ ممالک جهان و جلال آنها را بدو نشان داده،
9 به وی گفت، اگر افتاده مرا سجده کنی، همانا این همه را به تو بخشم.
10 آنگاه عیسی وی را گفت، دور شو ای شیطان، زیرا مکتوب است که خداوند خدای خود را سجده کن و او را فقط عبادت نما.
11 در ساعت ابلیس او را رها کرد و اینک، فرشتگان آمده، او را پرستاری مینمودند.
Cantonese
創世記 3 章 [Cantonese]
耶和華 神所造的、惟有蛇比田野一切的活物更狡猾。蛇對女人說、 神豈是真說、不許你們喫園中所有樹上的果子麼。 2 女人對蛇說、園中樹上的果子我們可以喫． 3 惟有園當中那棵樹上的果子、 神曾說、你們不可喫、也不可摸、免得你們死。 4 蛇對女人說、你們不一定死、 5 因為 神知道、你們喫的日子眼睛就明亮了、你們便如 神能知道善惡。 6 於是女人見那棵樹的果子好作食物、也悅人的眼目、且是可喜愛的、能使人有智慧、就摘下果子來喫了．又給他丈夫、他丈夫也喫了。 7 他們二人的眼睛就明亮了、纔知道自己是赤身露體、便拿無花果樹的葉子、為自己編作裙子。 8 天起了涼風、耶和華 神在園中行走。那人和他妻子聽見 神的聲音、就藏在園裡的樹木中、躲避耶和華 神的面。 9 耶和華 神呼喚那人、對他說、你在那裡。 10 他說、我在園中聽見你的聲音、我就害怕、因為我赤身露體．我便藏了。 11 耶和華說、誰告訴你赤身露體呢、莫非你喫了我吩咐你不可喫的那樹上的果子麼。 12 那人說、你所賜給我、與我同居的女人、他把那樹上的果子給我、我就喫了。 13 耶和華 神對女人說、你作的是甚麼事呢。女人說、那蛇引誘我、我就喫了。 14 耶和華 神對蛇說、你既作了這事、就必受咒詛、比一切的牲畜野獸更甚、你必用肚子行走、終身喫土。 15 我又要叫你和女人彼此為仇、你的後裔和女人的後裔、也彼此為仇．女人的後裔要傷你的頭、你要傷他的腳跟。 16 又對女人說、我必多多加增你懷胎的苦楚、你生產兒女必多受苦楚．你必戀慕你丈夫、你丈夫必管轄你。 17 又對亞當說、你既聽從妻子的話、喫了我所吩咐你不可喫的那樹上的果子、地必為你的緣故受咒詛．你必終身勞苦、纔能從地裡得喫的。 18 地必給你長出荊棘和蒺藜來、你也要喫田間的菜蔬。 19 你必汗流滿面纔得糊口、直到你歸了土、因為你是從土而出的．你本是塵土、仍要歸於塵土。
哥林多後書 6 章 [Cantonese]
我們與 神同工的、也勸你們、不可徒受他的恩典． 2 因為他說、『在悅納的時候、我應允了你．在拯救的日子、我搭救了你。』看哪、現在正是悅納的時候、現在正是拯救的日子。 3 我們凡事都不叫人有妨礙、免得這職分被人毀謗． 4 反倒在各樣的事上、表明自己是 神的用人、就如在許多的忍耐、患難、窮乏、困苦、 5 鞭打、監禁、擾亂、勤勞、儆醒、不食、 6 廉潔、知識、恆忍、恩慈、聖靈 的感化、無偽的愛心、 7 真實的道理、 神的大能．仁義的兵器在左在右． 8 榮耀羞辱、惡名美名．似乎是誘惑人的、卻是誠實的． 9 似乎不為人所知、卻是人所共知的．似乎要死、卻是活著的．似乎受責罰、卻是不至喪命的． 10 似乎憂愁、卻是常常快樂的．似乎貧窮、卻是叫許多人富足的．似乎一無所有、卻是樣樣都有的。
馬太福音 4 章 [Cantonese]
當時、耶穌 被聖靈 引到曠野、受魔鬼的試探。
2 他禁食四十晝夜、後來就餓了。
3 那試探人的進前來、對他說、你若是 神的兒子、可以吩咐這些石頭變成食物。
4 耶穌 卻回答說、經上記著說、『人活著、不是單靠食物、乃是靠 神口裡所出的一切話。』
5 魔鬼就帶他進了聖城、叫他站在殿頂上、〔頂原文作翅〕
6 對他說、你若是 神的兒子、可以跳下去．因為經上記著說、『主要為你吩咐他的使者、用手托著你、免得你的腳碰在石頭上。』
7 耶穌 對他說、經上又記著說、『不可試探主你的 神。』
8 魔鬼又帶他上了一座最高的山、將世上的萬國、與萬國的榮華、都指給他看、
9 對他說、你若俯伏拜我、我就把這一切都賜給你。
10 耶穌 說、撒但退去罷。〔撒但 就是抵擋的意思乃魔鬼的別名〕因為經上記著說、『當拜主你的 神、單要事奉他。』
11 於是魔鬼離了耶穌 、有天使來伺候他。